Het oorspronkelijke schetsontwerp introduceerde een paradigma
waarin een focusverschuiving van betaald werk naar betaald en onbetaald werk
werd voorgesteld. Hierdoor werd onbetaald werk als mogelijke eindscenario
geïntroduceerd voor mensen die moeilijk of niet aan het betaald werk kunnen
komen. Het gevolg hiervan is dat deze groep voor altijd uitkeringsafhankelijk
blijft zonder enig perspectief op betaald werk.
De VVD fractie kon zich hier niet in vinden. De VVD fractie vindt dat betaald
werk altijd de hoogste prioriteit verdiend. De focus moet hier dan ook op
gericht zijn en blijven. De weg naar betaald werk kan via onbetaald werk
worden bereikt maar het uiteindelijk doel is nog steeds het bereiken van
betaald werk (dus arbeidsparticipatie).
De VVD fractie vindt
dat maximaal ingezet moet worden op zelfredzaamheid van de mens waarbij betaald
werk het hoogste goed blijft.